Berlinski powětrowy most
Berlinski powětrowy móst (němsce Berliner Luftbrücke) słužeše zastaranju zapadneho dźěla Berlina přez lětadła zapadnych zwjazkarjow, po tym zo bě sowjetska wobsadniska móc krajne a wódne zwiski ze zapadneje Němskeje do zapadnych sektorow Berlina wot 24. junija 1948 do 12. meje 1949 přez Berlinsku blokadu zawrěła. 30. septembra 1949 bu powětrowy móst oficialnje zakónčeny.
W Zapadnym Berlinje bydleše tehdy wjace hač dwaj milionaj ludźi. Sowjetske wójsko blokěrowaše dźělene město po kraju a po wodźe, po tym, zo běchu w Zapadnym Berlinje Němsku hriwnu zawjedli, po čimž wobsteještej w samsnym, fyzisce hišće njedźělenym, měsće dwě měnje. W běhu powětroweho mosta lětaše ameriske wójsko wšědnje z tworami kaž žiwidłami, tepiwami a twaršćiznami z dźewjeć lětanišćow w zapadnych conach na lětanišći Tempelhof a Gatow w Berlinje. Ličbu lětow krok po kroku redukowachu. Oficialnje zastachu dnja 30. septembra 1949, jako posledni „rózynkowy bombowc“ z něhdźe 10 tonami wuhla w Tempelhofje přizemi.
Přiležnje 75. lětneho wopomnjeća na kónc powětroweho mosta mjez Zapadnej Němskej a Zapadnym Berlinom namołwješe Boris Pistorius, minister za zakitowanje Němskeje, brać tute zastaranje za wučbu, kak z Ukrainu po nadpadźe Ruskeje wobchadźeć.[1]